Katma Değer Vergisi Tarhiyatına İlişkin Danıştay Kararı
📜 Danıştay Karar Künyesi
4. Daire – 2022/4906 – 2022/7664 – 08.12.2022
🔎 Karar Özeti
Danıştay, motorlu araç alım satımı yapan davacı şirketin katma değer vergisi matrahı ile ilgili gerçekleştirilen incelemeler ve tarhiyatlar üzerine verilen vergi mahkemesi kararını onaylamış, ceza tarhiyatının hukuka uygun olduğunu belirterek, temyiz taleplerini reddetmiştir.
Karar İçeriği
T.C. D A N I Ş T A Y DÖRDÜNCÜ DAİRE Esas No : 2022/4906 Karar No : 2022/7664 TEMYİZ EDEN TARAFLAR :1- … Turizm İnşaat Otomotiv Ticaret Limited Şirketi VEKİLİ : Av. … 2- … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü) İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir. YARGILAMA SÜRECİ : Dava konusu istem: Motorlu araç alım satımıyla uğraşan davacı adına, hakkında düzenlenen vergi inceleme raporu ve vergi tekniği raporu uyarınca, 2010 ve 2011 yıllarında bayilik sözleşmesi kapsamında ithalatçı firmalardan alınan ve yurt içinde nihai tüketiciye satılan 66 adet araçtan 23’ünün özel tüketim vergisi matrahlarının ithalat sırasında beyan edilen katma değer vergisi matrahlarından düşük olduğunun, 43 adet aracın ise teslim bedellerinin alıcı ifadelerine göre faturalarda düşük gösterildiğinin tespit edildiğinden bahisle ve katma değer vergisi beyanlarının yeniden düzenlenmesi sonucunda re’sen tarh edilen 2011/4 dönemine ilişkin katma değer vergisi ile tekerrür hükümleri uygulanarak kesilen vergi ziyaı cezasının kaldırılması ve tarhiyatın dayanağı raporların iptali istenilmiştir. İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; davacı tarafından katma değer vergisi tarhiyatının hesaplandığı matraha ilişkin olan ve aynı vergi tekniği raporu dayanak alınarak yapılan 2011/1 ila 11. dönemleri özel tüketim vergisi tarhiyatına karşı açılan davada, ithalatçılar yönünden alış bedeli olarak getirilen ithalatta hesaplanan katma değer vergisi matrahının bayi olan davacı bakımından esas alınamayacağı ve dosyada aksi yönde alıcı ifadesi ya da alış/satış bedellerinin doğru olmadığı hususunda başkaca somut bir tespit de bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabülüne karar verildiği dikkate alındığında, cezalı tarhiyatın özel tüketim vergisi matrahlarının ithalat sırasında beyan edilen katma değer vergisi matrahlarından düşük olduğundan bahisle yapılan kısmında hukuka uygunluk, davacı şirket tarafından 2010-2011 yıllarında satılan lüks araçların faturalarda gösterilen teslim bedellerinin vergiyi doğuran olayla ilgisi tabii ve açık olan alıcı tarafından aracın daha yüksek bedele satın alındığının beyan edildiği ve davacı adına yapılan özel tüketim vergisi tarhiyatlarına karşı açılan davalarda verilen ret kararlarının Danıştay Yedinci Dairesince onanmasına karar verildiği dikkate alındığında, ticari icaplara da uygun alıcı ifadesi dikkate alınarak davacı şirket adına yapılan vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatının teslim bedellerinin alıcı ifadelerine göre faturalarda düşük gösterildiğinin tespit edildiğinden bahisle yapılan kısmında ise hukuka aykırılık bulunmadığı, vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri uygulanarak artırılan kısmı incelendiğinde, 2009/10 dönemi için kesilen ve 21/12/2010 tarihinde kesinleşen vergi ziyaı cezası dikkate alınarak tekerrür hükümleri uygulanabileceği, ancak 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun “Tekerrür” başlıklı 339. maddesinde 14/10/2021 tarih ve 7338 sayılı Kanun’un 38. maddesi ile yapılan değişiklik dikkate alındığında uyuşmazlık konusu vergi ziyaı cezasının tekerrüre esas alınan 2009/10 dönemi için kesilen vergi ziyaı cezası tutarı kadar artırılan kısmında hukuka aykırılık, bu tutarı aşan kısmında ise hukuka uygunluk bulunmadığı, tek başına hukuksal sonuç doğurmayan, ilgilinin menfaatini etkilemeyen, kesin ve yürütülmesi zorunlu işlem niteliğinde bulunmayan vergi tekniği raporu ile vergi inceleme raporunun iptali isteminin ise esasını inceleme olanağı bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, kısmen incelenmeksizin reddine karar verilmiştir. TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davacı tarafından, ithalattaki KDV matrahına dahil olan unsurların bir ödemenin karşılığı olmadığı ve belgelenemediğinden malın maliyetine dahil olmadığı, vergiyi doğuran olayın eşyanın ithali sırasında gerçekleşmesine olanak olmadığı, vergide kanunilik, eşitlik, adalet ilkesinin ve savunma haklarının ihlal edildiği, mevzuat hükümleri ve yargı kararları dikkate alındığında cezalı tarhiyatın hukuka aykırı olduğu ve kararın aleyhe olan kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir. TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı tarafından, mevzuat hükümleri, emsal yargı kararları ve davacı hakkında düzenlenen raporlarda yer alan tespitler dikkate alındığında temyize konu kararın aleyhe olan kısmının hukuka aykırı olduğu ve bozulması gerektiği ileri sürülmektedir. DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir. DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir. TETKİK HÂKİMİ : … DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir. TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü: İNCELEME VE GEREKÇE : İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür. Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir. KARAR SONUCU : Açıklanan nedenlerle; 1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine, 2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA, 3. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına, 4. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına, 5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08/12/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.Paylaş:
