📜 Danıştay Karar Künyesi

4. Daire – 2021/1136 – 2023/2880 – 25.05.2023

---

🔎 Karar Özeti

Danıştay, gayrimenkul satışlarından elde edilen kazancın ticari kazanç olarak değerlendirilmesi gerektiği iddiasının hukuka aykırı olduğuna karar vererek, ilgili vergi dairesinin cezalı tarhiyatını yerinde bulmadı ve bölge idare mahkemesinin kararını onadı.

---

Karar İçeriği

T.C. D A N I Ş T A Y DÖRDÜNCÜ DAİRE Esas No : 2021/1136 Karar No : 2023/2880 TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı VEKİLİ : Av. … KARŞI TARAF (DAVACI) : … İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir. YARGILAMA SÜRECİ : Dava konusu istem: Davacı adına, gayrimenkul satışından elde ettiği kazancı beyan etmediğinden bahisle takdir komisyonu kararlarına istinaden 2013/1, 3, 5, 6, 7, 9, 10, 11, 12 dönemleri için re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir. İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacının 2013 yılında 16 adet gayrimenkul satışı yaptığı hususunun tespit edildiği, bu satışlardan bir parselde bulunan 4 adet gayrimenkul satışı bakımından elbirliği mülkiyeti ile babasının vefatı üzerine intikal eden arsanın arsa payı karşılığı bina yapımı ve satış vaadi sözleşmesi kapsamında müteahhide verildiği, sözleşmeye istinaden inşa edilen bağımsız bölümün davacı tarafından satışının yapılması sonucunda elde ettiği kazancın ticari kazanç olarak değerlendirilemeyeceği, davacı tarafından satışı yapılan diğer 12 adet gayrimenkul satışı bakımından satışı yapılan gayrimenkullerin bir kısmının davacıya babasından miras yoluyla intikal ettiği, bir kısım gayrimenkulün ise davacıya annesinin vefatı üzerine miras yoluyla intikal ettiği, 2 adet gayrimenkulü ise babasından 27/06/2005 tarihinde satın aldığı, davacının ticari kazanç elde edildiğinden bahsedebilmek için sadece satışta değil gayrimenkul alışında da devamlılık olması gerektiğinden, bu gayrimenkullerin satışından elde edilen kazancın ticari kazanç olarak değerlendirilmesi mümkün olmadığından, yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir. Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir. TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacının yıllara sari şekilde gayrimenkul alım satımı ile uğraştığı, bu faaliyetin ticari bir organizasyon içinde devamlılık arz ettiğinin açık olduğu, tapuda ayrı bağımsız bölümler olarak tescil edilmiş her taşınmazın satışının ayrı ve bağımsız işlemler olduğu, birden fazla bağımsız bölüm satılmasının sürekliliğin göstergesi olduğu, yapılan cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık bulunmadığından kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir. KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir. TETKİK HÂKİMİ : … DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir. TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü: İNCELEME VE GEREKÇE : Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür. Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir. KARAR SONUCU : Açıklanan nedenlerle; 1. Temyiz isteminin reddine, 2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA, 3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, 4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 25/05/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.