Kanunen Kabul Edilmeyen Giderlerin Zarar Olarak Değerlendirilmemesi Üzerine Danıştay Kararı
📜 Danıştay Karar Künyesi
4. Daire – 2019/3300 – 2022/5443 – 10.10.2022
🔎 Karar Özeti
Danıştay, davacı şirketin 2016 yılı kurumlar vergisi beyannamesinde kanunen kabul edilmeyen gider olarak beyan ettiği tutarın, zarar olarak kabul edilmemesi işleminin hukuka uygun olduğunu ve temyiz talebinin reddine karar vermiştir.
Karar İçeriği
T.C. D A N I Ş T A Y DÖRDÜNCÜ DAİRE Esas No : 2019/3300 Karar No : 2022/5443 TEMYİZ EDEN (DAVACI) :… İnşaat ve Tesisat Anonim Şirketi VEKİLİ : Av…. KARŞI TARAF (DAVALI) : Vergi Dairesi Başkanlığı VEKİLİ : Av. … İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir. YARGILAMA SÜRECİ : Dava konusu istem: Davacı şirketin ihtirazi kayıtla vermiş olduğu 2016 yılı kurumlar vergisi beyannamesinde kanunen kabul edilmeyen gider olarak dikkate alınan 113.971.159,27-TL’nin, zarar olarak kabul edilmemesine ilişkin işlemin iptali ve “geçmiş yıl mali zararı” olarak devrine karar verilmesi istenilmiştir. İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen …tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacı şirketin iştiraklerinden Beşiktaş Vergi Dairesi mükellefi … Ortak Girişimi’nin 2016 yılında tasfiyesini tamamlayarak mükellefiyetini terkin ettirdiği, iştirak edilen … Ortak Girişimi’nin tasfiyesinin zararla sonuçlanması sebebiyle davacı şirketin bu iştirak ile ilgili toplam 113.971.159,27-TL’nin 2016 yılı kurumlar vergisi beyannamesinde “Kanunen Kabul Edilmeyen Gider” olarak ihtirazi kayıtla beyan edildiği, kurumların, kurumlar vergisinden istisna edilen kazançlarına ilişkin giderlerinin veya istisna kapsamındaki faaliyetlerinden doğan zararlarının, istisna dışı kurum kazancından indirilmesinin kabul edilemeyeceği, kurumlar vergisinden istisna edilen kazançlardan, elde edilmesi sırasında zarar doğması halinde bu zararların da istisna kapsamı dışındaki gelirlerden indirilmemesi gerektiği, dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir. Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir. TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, Kurumlar Vergisi Kanunu 5. Maddesinin üçüncü fıkrasının dava konusu ile ilgisi olmadığı, bu hükmün iştirak hisseleri dolayısıyla elde edilen iştirak kazançlarına ve iştirak hisselerinin elden çıkarılması suretiyle sağlanan elden çıkarma kazançlarına uygulanabileceği, dava konusu olayda ise istisna uygulanabilecek bir kazanç bulunmadığı, emsal yargı kararlarının da bu yönde olduğu ileri sürülmektedir. KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur. TETKİK HÂKİMİ : … DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir. TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü: İNCELEME VE GEREKÇE : Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür. Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir. KARAR SONUCU : Açıklanan nedenlerle; 1. Temyiz isteminin reddine, 2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E…, K:… sayılı kararının ONANMASINA, 3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, 4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına, 5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 10/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.Paylaş:
