Logo

Çocuğun Cinsel İstismarı Suçu Hakkında Yargıtay Kararı

📜 Yargıtay Karar Künyesi

9. Ceza Dairesi – 2023/14117 – 2024/2920 – 01.04.2024


🔎 Karar Özeti

Yargıtay, çocuğun cinsel istismarı suçuyla ilgili verilen istinaf kararını hukuka aykırı bularak bozmuştur; sanığın eylemleri, Türk Ceza Kanunu kapsamında suç teşkil etmekte ve kapsamlı bir değerlendirme gerektirmektedir.


Karar İçeriği

9. Ceza Dairesi         2023/14117 E.  ,  2024/2920 K.


    İçtihat Metni

    ¸İNCELENEN KARARIN MAHKEMESİ:Ceza DairesiSAYISI : 2023/1623 E., 2023/1476 K.İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçu yönünden verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü: I. HUKUKÎ SÜREÇ – OLAY VE OLGULAR1.Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçunu işlediği iddiası ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi, üçüncü fıkrasının (c) bendi (2 defa), 43 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca açılan kamu davasının yapılan yargılaması ile mevcut delillerin değerlendirilmesi sonucunda, Sungurlu Ağır Ceza Mahkemesinin, 21.06.2023 tarihli ve 2023/87 Esas, 2023/130 Karar sayılı kararı ile sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi, üçüncü fıkrasının (c) bendi, 43 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 9 yıl 4 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına dair verilen kararın sanık müdafii, mağdure vekili ve katılan Bakanlık vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi kararı ile istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.2.Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca onama görüşünü içeren Tebliğname ile dava dosyası Daireye tevdi edilmiştir.II. TEMYİZ SEBEPLERİA. Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi Özetle; sanığın atılı suçu işlediğine yönelik delil bulunmadığı, şüpheden sanık yararlanır ilkesinin dikkate alınmadığı, sanığın tutuklulukta kaldığı sürenin değerlendirilerek tahliye kararı verilmesi ve sonuç olarak beraat kararı verilmesi gerektiği beyanıyla hükmün bozulmasına ilişkindir.B. Katılan Bakanlık Vekilinin Temyiz İstemi Özetle; sanık hakkında kurulan hükmün hakkaniyetle bağdaşmadığı, isnat edilen suçtan üst sınırdan ceza verilmesi gerektiği beyanıyla hükmün bozulmasına ilişkindir.C. Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısının Temyiz İstemi Özetle; sanığın eyleminin çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğundan, İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak duruşma icrası suretiyle sanığın hukuki ve cezai durumunun tayin ve takdiri gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması kanuna aykırı görüldüğünden sanık aleyhine temyiz talebinin kabulü beyanıyla hükmün bozulmasına ilişkindir.III. GEREKÇESanık hakkında kurulan hükümde; mağdurenin aşamalarda alınan beyanları, şikayetçinin ifadeleri, tanık anlatımları, mağdure hakkında alınan adli raporlar, tutanaklar, uzman görüşleri ve sanığın savunması göz önüne alındığında, oluşa uygun kabule göre, sanığın mağdureye farklı zamanlarda sarılarak göğüslerini sıkması, kucağına alması, mağdure uyurken bacaklarına dokunması şeklindeki eylemlerinin 5237 sayılı Kanun’un 103 üncü maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi ve 43 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan zincirleme suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu ve bu suçtan mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi karşısında istinaf başvurularının kabulü yerine esastan reddedilmesi hukuka aykırı bulunmuştur. IV. KARARGerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle sanık müdafii, katılan Bakanlık vekili ve bölge adliye mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz istemleri yerinde görüldüğünden Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin, 27.09.2023 tarihli ve 2023/1623 Esas, 2023/1476 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA, Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca Sungurlu Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,01.04.2024 tarihinde karar verildi.

    Paylaş:

    Bir yanıt yazın

    E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir