📜 Danıştay Karar Künyesi

4. Daire – 2023/3155 – 2023/3294 – 06.06.2023

---

🔎 Karar Özeti

Danıştay, yurt dışında bulunan şirketlerin Türkiye’deki müşterilere sunduğu reklam hizmetleri ile ilgili vergi kesintisinin hukuka uygun olduğuna karar vererek, işyeri kavramının geniş yorumlanması gerektiğini vurgulamıştır.

---

Karar İçeriği

T.C. D A N I Ş T A Y DÖRDÜNCÜ DAİRE Esas No : 2023/3155 Karar No : 2023/3294 TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Medya Hizmetleri Anonim Şirketi VEKİLİ : Av. … KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı (…) (… Vergi Dairesi Müdürlüğü) VEKİLİ : Av. … İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir. YARGILAMA SÜRECİ : Dava konusu istem: Davacı şirket tarafından ihtirazi kayıtla verilen 2020/2 dönemi muhtasar beyannamesine istinaden tahakkuk eden kurum (stopaj) vergisinin 967.974,55 TL’lik kısmının iptali ile ödenen tutarın ödeme tarihinden itibaren hesaplanacak tecil faiziyle birlikte iadesi istenilmiştir. Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Bölge İdare Mahkemesinin temyize konu kararıyla; bozma kararına uyularak, yurt dışında mukim şirketler tarafından Türkiye’deki müşterilere verilen reklam hizmetlerine ilişkin ticari faaliyetlerin asli ve önemli kısmının ya da tamamının bu web sayfaları üzerinden yürütüldüğü, hatta web sayfaları vasıtasıyla yürütülen bu faaliyetin, ticari faaliyetin asli fonksiyonlarını oluşturduğu, dolayısıyla ilgili web sayfalarının “ticari faaliyetin icrasına tahsis edilen veya bu faaliyetlerde kullanılan yer” yani işyeri olarak kabulü gerektiği sonucuna ulaşıldığından, yurt dışında mukim şirketlere gerçekleştirilen ödemeler üzerinden yapılan vergi kesintisinde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir. TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Verilen kararda işyeri kavramının hatalı yorumlandığı, dar mükellef kurumların elektronik ortamında sunduğu hizmetlerin işyeri olduğunun ve vergilendirme kapsamında kabul edilmesinin vergilemenin Anayasal ilkelerinden kanunilik ve kıyas yasağı ilkelerine aykırı olduğu, iş yeri kavramının gerek ulusal, gerekse uluslararası mevzuatta fiziki bir yer olarak kabul edildiği, işyeri tanımının elektronik ortamda yürütülen faaliyetleri de kapsayacak kadar açık olmadığı, bu nedenle elektronik ortamın işyeri oluşturduğu yönündeki yaklaşımın kanunilik ilkesi ile çeliştiği, ülkemizin taraf olduğu çifte vergilendirmeyi önleme anlaşmalarında da elektronik ortamda yürütülen faaliyetlerin işyeri kapsamında görülmediği, bu sorunun çözümü için OECD’nin küresel bazda yürüttüğü çalışmaların henüz neticelenmediği ve yerel mevzuatlara işlenmediği hususu bariz bir şekilde ortada iken elektronik ortamda yürütülen faaliyetlerin işyeri oluşturduğunun kabulünün uluslararası mevzuata ve uygulamalarla da örtüşmediği, Vergi Dava Dairesinin bozma kararına uyarak ret kararı vermesinde hukuka uyarlık bulunmadığı, kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir. KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Cevap verilmemiştir. TETKİK HÂKİMİ : … DÜŞÜNCESİ : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar Danıştay bozma kararı esas alınarak verilen mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir. TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü: İNCELEME VE GEREKÇE : Bölge İdare Mahkemesi kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, Bölge İdare Mahkemesince bozmaya ilişkin kararlar üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecektir. Temyiz istemine konu kararın Danıştay Dördüncü Dairesinin 10/11/2022 tarih ve E:2022/2635, K:2022/6389 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından, temyiz konusu karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir. KARAR SONUCU : Açıklanan nedenlerle; 1.Temyiz isteminin reddine, 2.Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA, 3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, 4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına, 5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 06/06/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.