📜 Yargıtay Karar Künyesi

11. Hukuk Dairesi – 2010/8372 – 2011/17760 – 28.12.2011

🔎 Karar Özeti

Davacı, sel felaketi sonucu hasar gören ticari evraklarının zayi belgesi verilmesi talebiyle mahkemeye başvurmuş; ancak, mahkeme davanın reddine karar vermiştir. Yargıtay, ticari nitelikteki evrakların kaybında zayi belgesi talebinin kabul edilmesi gerektiğine hükmederek yerel mahkeme kararını bozmuştur.

Karar İçeriği

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi Hasımsız olarak görülen davada İstanbul 5. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 29/03/2010 tarih ve 2009/685-2010/156 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü: Davacı vekili, müvekkili şirketin iş yerinde 09.09.2009 tarihinde yaşanan sel felaketi nedeniyle, 2008 kebir, 2009 yevmiye, 2009 kebir defterleri ile bir kısım fatura, kasa fişi gibi ticari evrakın hasar gördüğünü ileri sürerek zayi belgesi verilmesini talep ve dava etmiştir. Mahkemece, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamı uyarınca, kullanılan fatura ve irsaliyeleri ile fiş, mahsup fişi ve diğer evrakın davacının ticari defter ve kayıtlarına usulüne uygun kayıt edildiği, defteri kebir ve yevmiye defterinin sonradan bulunduğu bu defterlerin ıslanmak ile birlikte tam zayi olmadığı gibi zayi belgesi istenen sair belgelerin TTK 68. maddesi kapsamında olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. Dava, TTK’nun 68/son maddesi uyarınca açılan zayi belgesi istemine ilişkindir. TTK’nun 68/son maddesinde, bir tacirin saklamakla mükellef olduğu defterlerinin yanında yine saklanması zorunlu kağıtlarının kaybı halinde de, yetkili mahkemeden zayi belgesi istenebileceği belirtilmektedir. Tacirin saklamakla mükellef olduğu “kağıtlar” TTK’nun 66/son maddesinde sınırlı olmayacak şekilde gösterilmiş olup, davacının zayi belgesi verilmesini talep ettiği kağıtların da anılan yasa maddesinde gösterilen ticari nitelikteki evrak kapsamında oldukları kuşkusuzdur. Söz konusu belgelerin tümünün suyun etkisiyle silindiği, ezildiği, örselenip yırtılmak suretiyle kullanılamaz hale geldikleri bilirkişi tarafından belirlenmiş olup bu belgelerden bir kısmının sonradan bulunan defterlerde kayıtlı bulunmaları, konuyla ilgili ve yukarıda belirtilen yasa maddelerinde sınırlayıcı bir hüküm bulunmadığından, istemin reddine dayanak teşkil etmez. Tüm bu nedenlerle, dava konusu defterler dışındaki saklanması zorunlu diğer ticari nitelikteki kağıtlar bakımından davanın kabulü yerine reddine karar verilmesi doğru olmamış, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle yerel mahkeme kararının bozulmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle mahkeme kararının BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 28/12/2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.