Sahte Fatura Düzenleme Suçunda Zamanaşımı ve Belge İbrazının Hukuki Geçerliliği Üzerine Yargıtay Kararı
📜 Yargıtay Karar Künyesi
11. Ceza Dairesi – 2012/9354 – 2013/14373 – 04.10.2013
🔎 Karar Özeti
Yargıtay, sanığın sahte fatura düzenlenmesi suçlamasında zamanaşımının gerçekleştiği gerekçesiyle kamu davasını düşürdü ve defter belgelerin ibraz edilmemesi suçlamasından beraatini kararlaştırdı.
Karar İçeriği
11. Ceza Dairesi 2012/9354 E. , 2013/14373 K.İçtihat Metni
MAHKEMESİ :Asliye Ceza MahkemesiSUÇ : Defter ve belgeleri ibraz etmemek, sahte fatura düzenlemekHÜKÜM : 213 sayılı Kanunun 359/a-2 ve 5237 sayılı TCK’nun 62. maddelerinin uygulanarak sanığın 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 213 sayılı Yasanın 359/b-1 ve 765 sayılı TCK’nun 80. maddesinin uygulanarak sanığın 21 ay hapis cezası ile cezalandırılmasınaI- Sanık müdafiinin hakkında 2003 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. madde hükümleri karşısında; sanığa yüklenen “2003 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK’nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, yüklenen suç tarihi olan 31.12.2003’ten temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, II- Sanık müdafiinin defter ve belgeleri ibraz etmemek suçundan verilen hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;Defter ve belge isteme yazısının işyeri adresinde sanığa tebliğ edildiğinin belirtilmesi karşısında, 213 sayılı Yasanın 139/2. maddesinde incelemenin dairede yapılmasına imkan veren istisnalardan birinin varlığı önceden belirlenmeden, faaliyetini sürdürdüğü anlaşılan sanığa defter ve belgelerin ibrazı için yapılan tebligatın hukuki geçerliliği bulunmadığı ve bu nedenle atılı suçun yasal unsurları itibariyle oluşmadığı, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyetine hükmolunması,Yasaya aykırı sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 04.10.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.
