Türk Ceza Kanunu’nun 100. maddesi, gebelik süresi on haftadan fazla olan kadının çocuğunu isteyerek düşürmesi durumunu ele alır ve bu eylemi suç olarak tanımlar. Bu madde, aynı zamanda çocuğun düşürülmesine yardım eden veya teşvik eden kişileri de kapsar. Çocuk düşürme suçu, toplumun ahlaki değerleri, bireysel sağlık ve güvenlik ile kamu sağlığını koruma amacını taşır. Bu […]
Devamını Okuİdari Yargılama Usulü Kanunu (İYUK), Türkiye’de idari yargı alanında temel düzenlemeleri içeren önemli bir yasal metindir. Özellikle madde 59, danıştay meslek mensupları, idari yargı hakim ve savcıları ile diğer görevlilerin keşif, bilirkişi incelemesi veya delillerin tespiti gibi görevlerde bulunmaları durumunda karşılaşacakları yol giderleri, tazminat ve gündeliklerle ilgili hükümleri içerir. Bu madde, adil bir yargılama sürecinin […]
Devamını OkuHukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK) 128. maddesi, dava süreçlerinde davalıların cevap dilekçesi vermeme durumlarını düzenler. Bu madde, davalının süresinde cevap dilekçesi vermemesi halinde, davacının iddialarının tamamını inkar etmiş sayılacağını belirtir. Bu, dava sürecinde önemli bir dönüm noktası olabilir ve davalının savunma hakkını etkileyebilir. Bu içerikte, HMK 128. madde kapsamında Yargıtay’ın verdiği bazı emsal kararları inceleyerek, bu […]
Devamını OkuHukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK) 295. maddesi, hüküm verilme sürecinin nasıl işleyeceğini düzenler. Bu madde, hükmün gizli müzakere edilmesi ve alenen tefhim olunmasını şart koşar. Yargı süreçlerinde, hüküm verilirken adaletin sağlanması, tarafların haklarının korunması ve hukuki süreçlerin şeffaf bir şekilde işlemesi büyük önem taşır. Bu yazımızda, HMK’nın 295. maddesi çerçevesinde, hükmün müzakeresi sürecini ve bu süreçte […]
Devamını OkuCeza Muhakemesi Kanunu (CMK) 103. maddesi, tutukluluk kararlarının geri alınmasına ve adli kontrol şartıyla serbest bırakılmasına olanak tanır. Bu madde, hem Cumhuriyet savcılarının hem de şüpheli veya avukatlarının, tutuklama kararının adli kontrolle değiştirilmesini talep edebilmeleri için bir yol sunar. Gerçek hayatta, bu durum, bazı şüphelilerin yargılama sürecini özgürce bekleyebilmeleri için önemli bir fırsat sağlar. Ancak, […]
Devamını OkuHukuk Muhakemeleri Kanunu (HMK) madde 28, duruşma ve kararların aleniyetini temel bir prensip olarak ortaya koymaktadır. Bu madde, yargılamaların şeffaflığı ve kamuoyunun bilgilendirilmesi açısından büyük önem taşır. Ancak aleniyet ilkesinin bazı istisnaları da bulunmaktadır. Bu yazıda, HMK’nın aleniyet ilkesi, istisnai durumlar ve ilgili Yargıtay kararları ışığında detaylı bir şekilde incelenecektir. Ayrıca, günlük hayattan örneklerle aleniyet […]
Devamını OkuHukuk Muhakemeleri Kanunu (HMK) Madde 118, davanın açılma zamanını ve dava dilekçesinin mahkemeye sunulmasıyla ilgili önemli kuralları içerir. Bu madde, dava sürecinin başlangıcını ve dava dilekçesinin nasıl sunulacağını belirler. Günümüzde, dava açma süreci teknolojinin gelişimiyle birlikte daha da önem kazanmıştır. Mahkemeler, dava dilekçelerini elektronik ortamda kabul edebilir hale gelmiş ve bu durum, dava süreçlerinin hızlanmasına […]
Devamını OkuHukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK) 17. maddesi, tacirler ve kamu tüzel kişileri arasındaki yetki sözleşmelerine dair önemli düzenlemeler içermektedir. Bu madde, özellikle ticari ilişkilerde ve kamu tüzel kişileri arasındaki uyuşmazlıklarda, tarafların hangi mahkemeleri yetkili kılacaklarına dair serbesti sağlamaktadır. Ancak, bu serbestinin sınırları ve uygulamada karşılaşılan bazı sorunlar da bulunmaktadır. Bu içerikte, HMK’nın 17. maddesine dair temel […]
Devamını OkuHukuk süreçlerinde sıklıkla karşılaşılan yargılama giderleri, davaların sonucuna göre nasıl paylaştırılır? Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 326. maddesi, yargılama giderlerinden sorumluluğu düzenler. Bu madde, dava sonuçlarına bağlı olarak giderlerin nasıl tahsil edileceğini belirler. Özellikle dava sonucunda aleyhine karar verilen tarafın, giderleri karşılaması gerektiğini vurgular. Ancak davanın kısmen kabul edilmesi veya birden fazla kişinin sorumlu tutulması gibi durumlar […]
Devamını OkuCeza infaz kurumlarında hükümlülerin hakları, toplumun genel ahlak ve düzeni göz önünde bulundurularak belirlenir. Bu haklardan biri de din ve vicdan özgürlüğüdür. İnfaz Kanunu’nun 70. maddesi, hükümlülerin cezaevinde dini inançlarını serbestçe yaşayabilmelerine olanak tanır. Bu madde, hükümlülerin mensup oldukları dinin ibadetlerini yerine getirebilmeleri, dini eşyaları ve kitapları bulundurabilmeleri ile din görevlileriyle iletişim kurabilmelerine dair düzenlemeler […]
Devamını Oku